(photo by Jef Maion)
Ik loop te hard. Ik merk het aan een blaar op mijn hiel. Het gaat automatisch en onbewust, maar niet onopgemerkt. Ik heb altijd haast. Lopen is voor mij instrumenteel om een eindpunt te bereiken. De weg er naartoe is onbelangrijk, het is de snelheid die telt.
Het blijft echter niet bij lopen, ik zie een parallel; een overeenkomstige benadering met het nastreven van mijn ambities. Niet dat ik roekeloos naar voren sprint of over lijken ga, maar ik voel druk en denk haast te hebben. Het doel is zo helder en ik heb simpelweg heel weinig geduld. Waar een snelle pas leidt tot blaren en/of een lompe tred, zorgt dit soort haast voor meer ongenoegen: stress, het gevoel ondermaats te presteren en, bovenal, het stellen van verkeerde prioriteiten.
Gelukkig gaat de vergelijking tussen wandel en ambitie niet geheel op. Ik ben mij bewust van mijn neigingen en ben alert op de gevaren (laat het feit dat ik deze reflecties opschrijf daar van getuigen).
Amerika, echter, dwingt mij tot re-kalibratie. De afstanden hier zijn groot, de tochten lang en de haast is er niet minder op. Wil ik het hier naar mijn zin hebben de komende maanden, dan moet ik mij onttrekken van de aanstekelijke haast om mij heen, mijn driften temmen en mijn lat verlagen. Ontstressen en onthaasten - en een beetje snel ook, zou ik er bijna aan toe voegen.
Dromen zijn een mooi alternatief voor (te) hard werken. Ik moet leren om meer te dromen.
1 comment:
Daar ben ik het eigenlijk helemaal niet mee eens Jonathan.
Dromen zijn de bron van ambitie. Vooral je dagdromen... want in die dromen ben je er al, je voelt wat je dan meent te zullen voelen en juist dat gevoel wekt de drang op om er te komen... haast is slechts een symptoom
als je ambitie wil inperken, moet je vooral stoppen met dromen...
en die blaren? tja, die pijn is slechts een zoete bevestiging van het feit dat je onderweg bent. Een bevestiging die weer ruimte creëert voor nieuwe dromen...
Het grootste probleem is dat je een stap vooruit leeft... dat je nu een deel van de beloning opstrijkt voor iets wat je nog moet doen...
...maar dat is juist het mooie van dromen... dat je dat kan doen
Post a Comment