Niet leiden maar afleiden

Hoewel ik er nooit in geloofde, wordt het me tijdens mijn verblijf in Berkeley steeds duidelijker dat er iets is dat Europeanen met elkaar delen. Zijn het verheven waarden als tolerantie en verdraagzaamheid? Of is het platte afkeer van Amerikaanse fakeheid, hoogmoed en patriotisme? Misschien is het juist onze verdeeldheid en verscheidenheid: de tachtig talen, onze geschiedenis van strijd, nijd en de vele oorlogen. Wat het ook moge verklaren, het resultaat is een gedeeld kader.

Ik merk het in de dagelijkse omgang met studenten en staf. Ik voel het in de ongeschreven normen van de interactie – kijk je iemand aan of niet; op welke afstand blijf je staan; groet je met kus, hand of handgebaar. Contact met Europeanen gaat gemakkelijk en gesmeerd. Praten met Amerikanen leidt (na 4 maanden!) nog regelmatig tot onbegrip, ongemak en – gelukkig – tot hilariteit.

Nu de vraag voorligt wie het gezicht van Europa moet worden, doe ik graag de volgende suggesties voor het smeden van ons boegbeeld. 1. Geen consensus. Consensus leidt tot concessies en tot ‘veilige keuzes’. ‘Degelijke’ en/of ‘betrouwbare’ kandidaten moeten gemeden worden; die twee woorden staan synoniem voor karakterloos. 2. Kleurrijke kandidaat. Mits aan de eerste suggestie gehoor wordt gegeven, heeft deze suggestie inhoud: geen excuustruus of ‘wereldburger’, maar iemand met een roerig verleden, wilde ervaring, een kleurrijk leven. 3. Brood en spelen: de enige oplossing voor de politieke stroperigheid en publieke onderbuikgevoelens. Een leider moet niet leiden, maar afleiden. Jaloersmakend extravert, jeukend irritant of stuitent arrogant – alles beter dan onopvallend.

Schieten op Chicago

Via een mede-student belandde ik op een website van de University of Chicago, waar je kunt participeren aan een sociaal-psychologisch experiment. Ik vond het erg interessant, dus raad het van harte aan: hierr.

Omdat de uitleg nogal beroerd was, hier een aantal opmerkingen bij de test:

1. De laadtijd, op het begin, is nogal lang. Heb geduld.
2. Je krijgt een serie foto's te zien. Bedoeling is om snel te reageren.
3. Een goede beslissing leidt tot positieve punten, een verkeerde tot minpunten.
4. Bij het bekijken van de eindresultaten gaat het om het verschil tussen resultaat 1 en 3 en dat tussen 2 en 4.

Activism update

During Spring Break, our tree-sitter stepped down. From the tree, that is. But not long after, a new protest arose. This protest has to do with the appointment of the new UC President: current chancellor of the University of Texas Mark Yudof. At first, his appointment was celebrated and his persona appraised – Yudof is a distinguished researcher and fits the UC profile in his preoccupation with issues such as free speech and gender discrimination. Controversy arose when the financial aspects of his appointment were made public: Yudof will be earning $828,084 annually in wage and compensations. In the words of Richard Blum, chair of the Board of Regents who appointed him: “He's expensive, but he's worth it”. Others, however, have not been so generous. The view of the critics is best summarized by the following cartoon.


Meanwhile, (the city of) Berkeley witnesses another form of protest. Yesterday a local software company announced it will relocate outside of the city as a protest against the Berkeley police department (and, consequently, the city’s mayor). The police, the company’s CEO argues, is failing to guarantee safety and orderliness in downtown Berkeley as too large a share of the department’s officers are caught up dealing with yet another protest: that of the anti-war protesters, surrounding the US Marine recruitment center. The mayor’s decision to allow these protesters the space and time to voice their opinion, it is argued, has been detrimental to the business climate – eventually resulting in the company’s drastic step.

At our house, we decided to have a discussion session of our own regarding the Fitna-movie release. We watched the movie in a quite diverse group of people (i.e. of Iranian, German, Chinese, American and of course Dutch origin), but were unified in our perception of the movie: we all accepted the right of someone, anyone, to make a movie like this and we all agreed that it probably wouldn’t be very beneficial to the ‘problems’ Wilders is addressing. We exchanged opinions, rather, on issues such as the possible differences, when it comes to freedom of speech, between politician and civilians; and the friction between accepting dominant ideology and respecting dissent. All in all an enlightening experience for me to get a glance of what other people think of the things that I accept as ‘normal’. Now the waiting is for a translation of Rita’s maiden speech to appear online, so we can complete the ‘introduction to Dutch politics’.